Jawel. Je leest het goed. Een gebruiksvriendelijke website kan je vergelijken met een goed hotel. En wat is een goed hotel? Een waar je je meteen welkom voelt, waar je alle nuttige informatie onmiddellijk krijgt, niet te kampen hebt met lawaaioverlast en waar er oog is voor detail.
Aan die vergelijking zat ik laatst te denken toen mijn man en ik een weekendje hadden geboekt in Durbuy. Toegegeven, ik heb geen hoge verwachtingen als ik op vakantie ga. Maar een minimum aan gastvrijheid, vriendelijkheid en beleefdheid vind ik wel belangrijk. Daarom vertel ik deze anekdote.
Toen we toekwamen op ons hotel, stond er niemand aan de receptie. Het was een kleine hall, met een minidesk. Daarop enkel een oude telefoon, onder een dikke laag stof. Het hele interieur had eigenlijk iets creepy. Het deed me denken aan de Tower of Terror, in Disneyland Parijs. Enfin, aan het interieur ervan, als je staat aan te schuiven voor de attractie.
En dat is geen compliment.
Voor ons stond er ook iemand zenuwachtig te ijsberen. Hij stond al een half uur te wachten, zei-ie. Maar niemand te zien. Uiteindelijk besloot hij te bellen, maar verdween naar buiten. Weg was hij. Dus zaten wij ook nog met hetzelfde probleem. Niemand aan de receptie.
Geen spook te zien.
Ook geen bel.
Geen bordje met een nummer waar we naartoe konden bellen.
Geen beschrijving bij wie we ons konden aanmelden.
Punten voor ontvangst? 0/10.
#fail
Dus wat deden we: eerst eens papa Google raadplegen, het nummer zoeken van de receptie en bellen.
De gebruiksvriendelijkheid van de website liet ook duidelijk te wensen over. Ons hotel (of hotelletje, want het was duidelijk dat het maar een extra aangekocht gebouw was, waar onderhoud blijkbaar een minder belangrijke rol speelde) maakte deel uit van een hotelcomplex.
En dat argument was goed genoeg om er een shitty website van te maken. En van SEO-optimalisatie hadden ze nog nooit gehoord.
Contactpagina?
Neuuhhhh.
Adres?
Donder op, man!
Wegbeschrijving?
Neeeee, waarom zou dat moeten?
Over ons? Waar kom jij nou mee af!
Uit het telefoongesprek bleek dat onze kamers daar wel waren, maar de receptie was een flink eind verderop.
Gebouw verlaten.
Linksaf.
Over de brug.
Dan naar rechts.
Enzovoort.
We kregen een hele wegbeschrijving … in het Frans. Wat als mijn Frans niet al te best was? Wellicht komen hier toch ook mensen die niet zo snel kunnen vertalen? Of niets begrijpen in die taal?
#failagain
Gevonden.
De dame aan de receptie had ons duidelijk verwacht. Toch vind ik het allesbehalve gastvrij. Waarom zetten ze geen bordje met een bewegwijzering? Of op zijn minst een telefoonnummer, zodat de gasten weten dat ze kunnen bellen, zodra ze toekomen? Waarom zorgen ze er niet voor dat ze hun gasten in verschillende talen kunnen aanspreken?
Toen we toekwamen op onze kamer, had ik nog steeds de indruk dat ik in de Twilight Zone was. Heel donker. Dikke, oude matten, kasten die niet of nauwelijks sloten. Vrij eng eigenlijk. Niet meteen een aangenaam gevoel.
Hey! Maar dat interieur zou de pret niet bederven. Wij hadden trek. Dus gingen we eten.
Honger is de beste saus. Dus wat kon er nou misgaan?
Nou. Vrij veel eigenlijk.
De dame aan de receptie had ons verteld dat als we in hun restaurant wilden eten, we op tijd moesten reserveren. Fair enough. Dus dat hadden we meteen gedaan. We hadden duidelijk aangegeven om welk uur we zouden komen, met hoeveel personen we waren (met 2 duh) en ons kamernummer opgegeven.
Toen we het restaurant binnenkwamen, werden we verwelkomd met verbaasde blikken.
Waar kwamen die 2 buitenaardse wezens nu ineens vandaan?
Neen, op onze komst hadden ze duidelijk niet gerekend. Een dame verwees ons door naar een andere dame en die dame … die verdween snel weer.
Sorry, maar dat kan je niet maken.
Daar stonden we dan.
Verbouwereerd.
Onthutst.
Beetje verdwaald, eigenlijk.
#failonceagain
Uiteindelijk kwam er toch nog iemand opdagen en kregen we een tafeltje toegewezen. Eindelijk. Laat het feest maar beginnen!
Ik ben geen sterrenchef. Zelfs geen keukenprinses. Ik heb geen 20 kookboeken in mijn boekenkast staan. Dus ook hier geen al te hoge verwachtingen.
Maar vissoep die maar vies smaakt en er als afwaswater uitziet (het oog wil ook wat!). Neen. Dank u.
Brood opdienen bij de soep? Hadden ze duidelijk ook nog nooit van gehoord. En als je ernaar vraagt, mag je een mes ook wel vergeten om de boter te smeren.
Frietjes bij een stoofpotje? Neen. Dat doen ze daar ook niet.
Kortom. Geen hotel of restaurant dat je je beste vriend zou aanbevelen.
#endlessfail
Waar wil ik nu naartoe met dit (vrij lange) relaas?
Gebruiksvriendelijkheid maakt of kraakt je imago.
Geloof me.
Een hotel dat je een gastvrij gevoel geeft en een gebruiksvriendelijke website heeft, doet je meteen welkom voelen.
En eigenlijk kan je bovenstaande gebeurtenis vergelijken met een mislukt bezoekje aan een website:
Of qua service:
Hebben we nog van ons weekendje genoten?
Zeker en vast.
Plezier maak je zelf.
Punten voor sfeer en gezelligheid: 10/10.
#success
Wil jij graag wat meer punten voor de teksten op je website krijgen?
Kies voor een goed rapport en neem contact op.
Foto: Plomari News