5 zaken waaraan elke online copywriter een hekel heeft

“Choose a job you love, and you will never have to work a day in your life” waren ooit de befaamde woorden van Confucius. En daar kan ik het enkel volmondig mee eens zijn. Ik doe mijn job nog iedere dag met heel veel liefde. En als de werkdruk niet té hoog is, voelt het ook niet echt als ‘werken’ aan. Maar toch zijn er een aantal (kleine) zaken, waar ik – ondanks alles – toch nog altijd een beetje een hekel aan heb. En ik denk dat dat voor iedere (online) copywriter het geval is.

 

Je kent dat wel. Eerst krijg je een aantal keren het signaal dat die bepaalde kleur bijna op is. En plots is het gedaan met printen. Je printer gaat in staking. Want hij heeft honger naar nieuwe inktpatronen. En dat is werkelijk altijd zo’n moment dat nooit uitkomt. Net zoals iedereen wel zo’n persoon kent die net altijd op het verkeerde moment belt. Wel, dat heb ik met inktpatronen dus ook. Hoewel het maar een paar minuten duurt om zo’n inktpatroon te vervangen, zie ik altijd gi-gan-tisch op tegen deze klus. Stom he.

 

Nog zo ene. Mijn printer vréééééét gewoon papier bij de vleet. Zeker als ik brochures of boeken moet uitprinten om na te lezen op papier. Want ja, iedere copywriter of tekstschrijver weet ondertussen dat je foutjes enkel op papier ontdekt. Raar maar waar. Op je scherm mag je je online tekst nog zo vaak nalezen. Je ziet ze niet. Echt niet. Althans, ik toch niet. Maar dat betekent dus ook dat ik veel moet printen. Heel veel. Dus ook regelmatig papier bijbestellen. Nog zo’n klus die ik niet graag doe. En nu we het toch over papier hebben: papier dat vastloopt in de printer. Daar word je niet vrolijker van.

 

Ik geef het toe. Ik heb een allergie voor spellingsfouten. Het moet juist zijn. Ik moet soms de neiging onderdrukken om een sms’je te verbeteren van iemand anders. Of een e-mail te sturen naar iemand die een joekel van een fout heeft geschreven. Meestal doe je die dingen niet natuurlijk. Of je komt bijzonder irritant over. Maar je houdt er wel een wrang gevoel aan over. En veel jeuk. Want die allergie gaat niet zomaar over. En nu hoop ik uiteraard dat niemand een foutje in dit artikel vindt .

 

Bij de meeste copywriters of tekstschrijvers hebben klanten recht op minimum één correctieronde. Meestal krijg ik zelfs niet eens wat terug. Maar af en toe zit er toch zo’n betwetertje bij dat die rode pen ab-so-luut eens wil bovenhalen. En op zich is dat geen enkel probleem. Maar wel als het een verbetering is die niet klopt. Dan moet je die discussie ook nog eens aangaan met de klant. Want iets verbeteren wat niet fout is? Neen, dat doe ik niet. De vakidioot of taalnerd in mij weigert dat.

 

“No-nonsensementaliteit” is daar een mooi voorbeeld van.

 

Bijna niemand weet dat dit woord zo wordt geschreven.

 

Maar geloof me.

 

Het is zo.

 

Ik moet eerlijkheidshalve toegeven dat ik weinig of geen briefings nodig heb. Meestal doe ik ‘mijn ding’ wel. Soms kan je uiteraard niet zonder een briefing en dan hangt de kwaliteit van je copy af van een degelijke uitleg. Maar het komt niet zelden voor dat een klant mij vraagt “doe maar wat, het komt wel goed.” En dan heb je de andere kant van het verhaal: de grote briefings die eigenlijk totaal niets zeggen. Die mogen van mijn part achterwege blijven. Dat vind ik nu eens tijdverlies.

 

Hierboven staan welgeteld 5 zaken waaraan ik dus een bloedhekel heb.

 

Maar weet je wat me écht gelukkig maakt?

 

Een complimentje van een tevreden klant.

 

Ja, daar doe ik het voor.

 

Dàt maakt mijn dag pas écht goed.